Kuasa
Kuasa ialah kebolehan untuk menjayakan sesuatu rancangan mengikut naluri seseorang untuk memaksa orang lain melakukan sesuatu walaupun mereka enggan berbuat demikian. Kuasa juga boleh ditafsirkan sebagai kebolehan menyatakan sesuatu dan memaksa untuk berbuat sesuatu kerana takutkan kuasa.
Kuasa wujud setelah masyarakat merasakan mereka harus memberi sepenuhnya kepercayaan dan hak kepada orang yang bakal memimpin. Terdapat tiga pembahagian kuasa dalam kepemimpinan iaitu kuasa politik, kuasa ekonomi dan kuasa ketenteraan.
Kuasa politik merupakan satu bahagian kuasa yang tidak boleh digugat. Apabila seseorang pemimpin diberi mandat untuk memimpin, maka golongan yang dipimpin tidak boleh mempertikaikan kuasa yang ada pada pemimpin tersebut. Kuasa politik merupakan nadi utama yang menggerakkan sesebuah organisasi pentadbiran atau pemerintahan. Ini kerana melalui kuasa politik yang ada, pemerintah atau mereka yang diberi kuasa serta tanggungjawab untuk membuat dan melaksanakan dasar-dasar kerajaan atau organisasi. Kebesaran atau tahap kuasa politik bergantung kepada kedudukan seseorang mengikut kedudukan dan pangkat yang dimilikinya. Semakin tinggi kedudukan dan pangkat seseorang di dalam sesebuah kerajaan atau organisasi, semakin besar lingkungan kuasa yang dimilikinya. Sebagai contoh, seorang Perdana Menteri mempunyai cakupan kuasa yang lebih besar berbanding Menteri biasa.
Bahagian yang seterusnya ialah kuasa ekonomi. Kebiasaannya, orang yang memiliki sumber kekayaan dan harta yang banyak akan dihormati dan berkuasa dalam kalangan masyarakatnya. Mereka yang kaya dan mempunyai kuasa ekonomi ini mempunyai kedudukan dan keupayaan untuk memberi arahan serta suruhan kepada masyarakat bawahan. Masyarakat akan patuh dan taat pada mereka yang memiliki kuasa ekonomi ini dengan harapan akan mendapat ganjaran dan habuan.
Kuasa Ketenteraan juga ada pada pemerintah. Berdasarkan kepada asas ini, pemerintah yang mempunyai kekuatan angkatan tentera yang hebat akan mempengaruhi kuasanya. Semakin kuat angkatan tenteranya, semakin besar pengaruh kekuasaan pemerintahnya. Kebanyakn pemerintah menggunakan kekuasaan ketentaraannya untuk melakukan penaklukan kawasan-kawasan yang diingini. Adolf Hitler iaitu pemimpin Jerman suatu ketika dahulu terkenal sebagai seorang pemimpin yang memiliki angkatan tentera yang sangat hebat, kuat dan digeruni.
Kesimpulannya, kuasa amat diperlukan oleh setiap pemimpin dalam sesebuah organisasi pemerintahan. Walau apapun jenis bahagian kuasa yang dimiliki oleh seseorang pemerintah, ia mempunyai kepentingan yang sangat bermakna. Peranan kuasa amat penting bagi seseorang pemimpin untuk mendapatkan sokongan dari orang yang diperintah bagi melaksana dan menjalankan sesuatu dasar.
Autoriti
Menurut Alan Renswick dan Ian Swinburn dalam bukunya, Basic Political Concept autoriti didefinisikan sebagai:
“Mereka berpendapat bahawa autoriti merupakan satu kebolehan seseorang untuk menyuruh kita melakukan sesuatu. Mereka berfikir sebagai individu atau kumpulan, harus mempunyai hak menyuruh orang lain melakukan sesuatu”.
R.Michels dalam Encylopedia of Social Sciences pula mendefinisikan autoriti sebagai satu kapasiti, semula jadi atau diperoleh bagi penggunaan untuk menentukan siapa yang berkuasa.
Herbert R.Winter dan Thomas I. dalam People and Politics: an Introduction to Political Science berpendapat bahawa:
“Autoriti merupakan kuasa yang diberikan oleh warganegara yang dianggap sah. Ini tidak beerti seseorang bersetuju dengan setiap perkara yang dicadangkan oleh seseorang yang mempunyai autoriti. Ia merupakan perhubungan antara autoriti dan paksaan.
Kewujudan autoriti muncul apabila seseorang mempunyai kuasa luar biasa yang mampu mempengaruhi orang lain tanpa dipaksa atau apabila seseorang mempunyai kuasa semulajadi yang istimewa. Ahli Sosiologi Jerman, Max Weber mencadangkan tiga klasifikasi sumber autoriti politik yang ada pada pemerintah dalam sesebuah negara moden. Tiga klasifikasi tersebut adalah autoriti tradisional, autoriti karismatik dan autoriti legal-birokratik atau legal-rasional.
Berdasarkan kepada autoriti tradisional, seseorang pemerintah memiliki hak untuk memerintah yang berpunca daripada penggunaan kuasa politik yang berterusan. Autoriti tradisi juga merujuk kepada kuasa yang diperolehi oleh seseorang pemimpin secara turun-temurun. Biasanya, jenis autoriti tradisi ini terdapat dalam masyarakat tradisional. Masyarakat ini tidak membangkang dan akan mematuhi pemimpin ini tanpa sebarang bantahan. Kewibawaan pemimpin ini tidak akan tercabar kerana ia diwarisi dari keturunan pemimpin terdahulu. Sebagai contoh, takhta seorang raja akan diwariskan kepada anak lelaki sulungnya.
Kedua ialah autoriti karismatik. Autoriti karismatik berpunca daripada ciri-ciri peribadi luar biasa yang ada pada seseorang pemimpin. Pemimpin yang mempunyai autoriti karismatik mempunyai personality yang menarik seperti ketabahan peribadi, kebolehan berpidato, sifat kepimpinan yang baik dan sebagainya. Selain itu, pemimpin yang berkarisma ini mempunyai bakat semulajadi yang istimewa sebagai seorang pemimpin yang dihormati. Autoriti karismatik juga wujud dalam diri seseorang pemimpin apabila mereka mampu menjalankan tanggungjawab mereka berdasarkan undang-undang yang telah ditetapkan. Pentadbiran pemimpin yang berkarisma tidak hanya kerana pangkat, tetapi kesedarannya untuk memimpin sesuatu kumpulan atau masyarakat. Selalunya sifat karisma ini wujud disebabkan kesedaran setelah mengalami penderitaan dan peperangan. Tun Dr Mahathir Mohamad merupakan salah seorang pemimpin yang disegani kerana autoriti karismatik yang dimilikinya. Beliau juga diberi gelaran ‘Bapa Pembangunan’ kerana sepanjang tempoh beliau berkhidmat sebagai Perdana Menteri Malaysia yang keempat, banyak pembaharuan dan pembangunan yang dicetuskan oleh pemikirannya. Sebagai contoh, beliau telah mewujudkan banyak prasarana canggih dan bertaraf antarabangsa seperti Lapangan Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur (KLIA), Litar Lumba Antarabangsa Sepang, Stadium Bukit Jalil, Menara Berkembar Petronas, Menara Kuala Lumpur dan banyak lagi sehingga berjaya melonjakkan nama negara di pentas dunia.
Akhir sekali ialah autoriti legal-birokratik atau juga dikenali sebagai rasional undang-undang. Autoritinya hampir sama dengan tradisional tetapi ia terdapat dalam masyarakat moden dan lebih mematuhi undang-undang. Melalui autoriti ini, kuasa diberikan kepada seseorang berdasarkan kepada undang-undang formal. Autoriti jenis ini wujud daripada jawatan politik yang dipegang oleh seseorang individu dan bukan daripda individu yang memegang sesuatu jawatan. Sesetengah pemimpin politik mungkin memiliki autoriti politik tetapi tidak berupaya atau teragak-agak untuk menterjemahkannya menjadi kuasa politik. Sebagai contoh, autoriti Jeneral de Galle diiktiraf di kawasan yang diduduki oleh tentera Jerman di Perancis, tetapi kuasa paksaan kerajaan Jerman dan kerajaan Perancis yang pro-Jerman menghalang pertukaran autoriti menjadi kuasa politik.
Kesimpulannya, konsep kuasa dan autoriti merupakan konsep merupakan konsep yang abstrak iaitu tidak dapat dilihat tetapi boleh dirasai kewujudannya. Ia merupakan asas dalam bidang petadbiran kerana tanpa factor-faktor ini, sesebuah negara akan mengalani kepincangan dan kemunduran
